005

اینکه گناه کارَت را بجایی برساند که فکر کنی میتوانی سر خدا را هم کلاه بگذاری و بساط حقه بازیت را در گذر خداگونه ها پهن کنی، یعنی خودت، فاتحه خودت را خوانده ای.

---

چقدر، امروز سبُکم کرد؛ فهمیدن این.

۱ نظر

۲۵ خرداد ۹۳ ، ۱۲:۳۵

005

چقدر فهماندن کسی که خود را فهمیده می داند سخت است... و اطرافیانم چه سختی ها که از این بابت کشیده اند!

۰ نظر

۲۴ خرداد ۹۳ ، ۱۳:۲۵

004

اینجا نگاهم "بر" تهران است و نه "به" تهران... و خدا میداند که این برایم چه معنایی دارد...

---

و در صلوات شعبانیه حضرتش میخوانی: ...اللهم صَلَّ علی محمدٍ و آلِ محمدٍ الکَهفِ الحَصینِ و غیاثِ المُضطَّر المُستَکینِ و مَلجَأِ الهارِبینَ و مُنجیِ الخائِفینَ و عِصمَهِ المُعتَصِمینَ...|بحار الانوار-ج8-ص68

۱ نظر

۲۱ خرداد ۹۳ ، ۱۳:۴۵

003

حسین بن حسن علوی می گوید: "در سامرا وارد بر حضرت عسکری شدم و او را در ولادت آقایمان، صاحب الزمان تهنیت و شادباش گفتم"¹
و من این حدیث را میخوانم و به "سُرَّ من رأی"یی فکر میکنم که این روزها چه بر سرش می آید... و اینکه صاحب الزمان، صاحب چه بد زمانه ای² است...

---

1-"دَخلتُ علی ابن محمد بسرَّ من رأی فهنّیه سیّدنا صاحب الزمان(عج) لما ولد"|بحار الانوار-ج 53-ص 324
2-برای عراق مظلوم و شیعه مظلوم تر.

۰ نظر

۱۸ خرداد ۹۳ ، ۱۹:۳۵

002

یکی از راننده تاکسی های خط، داده بود روی یک کاغذ آ-پنج درشت تایپ کرده بودند "ناشنوا" و این را پرس کرده بود و روی داشبورد¹ ماشین چسبانده بود. باید یک هم چنین چیزی برایت بسازم؛ بعد دو طرفش را سوراخ کنم و با نخ بیندازم گردنت که "بی دل گمان مبر که نصیحت کند قبول/من گوش استماع ندارم لمن یقول؟!"²

---

^{1)معادل فارسیش را نمیدانم.}